(Jan van den Biggelaar)                           (Eric van de Ven)

Expositie Eric van de Ven en Jan van den Biggelaar

Beek en Donk; 24 april t/m 18 mei in ’t Oude Raadhuis.

Ook op Koningsdag 26 april vanaf 12:00 – 17:00 uur geopend.

 

Uitgangspunt voor Eric van de Ven bij het schilderen:

” Allerlei vormen dringen zich op aan mensen. Sommige vormen doen je denken aan andere dingen. Die vormen probeer ik op te zoeken of zelf te maken.

Ze worden zo geschilderd dat het niet direct iets voorstelt, maar dat het iemand op een bepaalde, persoonlijke gedachte kan brengen. Het is dus logisch dat die vormen er geabstraheerd uitzien.

Ik vind de gebruikte vormen veelal bij wandelingen in de natuur, waarbij het (hoog)gebergte een goede inspiratiebron vormt, maar ook elementen uit het Nederlandse landschap komen aan de orde.

Herhalingen van vormen in de natuur orden ik op mijn manier op het doek.

Zo zorgen zij voor een patroon dat decoratiever is dan in de natuur zelf.

De relatie met de natuur en het landschap blijft bestaan door bepaalde vormen van ruimtesuggestie. Belangrijk is dat het schilderij monumentaal blijft”.

Ook het dagelijks leven, allerlei voorvallen, vormen een inspiratiebron.

Daarbij manifesteren zich ook andere geabstraheerde vormen, zoals die van het menselijk lichaam.

Op deze manier wordt een eigen wereld geschapen, die tot stand komt door het schilderen op een experimentele manier. Hierbij wordt vooral gebruik gemaakt van losse pigmenten.

Die eigen wereld maakt Eric van de Ven ook door het combineren van foto’s. In deze fotocollages worden stukjes werkelijkheid (zo kun je een foto definiëren) bij elkaar gebracht om een nieuwe werkelijkheid te creëren. In andere gevallen vormen de foto’s een reconstructie van het oorspronkelijke, maar wel op een eigen manier.

 

Biografie Jan van den Biggelaar

Ik, Jan van den Biggelaar, ben geboren en getogen in Best.

Op 8-jarige leeftijd werd bij mij een heupafwijking geconstateerd, daardoor was ik 22 maanden aan bed gekluisterd, kon om die reden niet naar school, juist op een leeftijd dat een kind het meest leergierig is. Dat bracht een grote verandering in mijn jonge leven. Vanuit mijn ziekbed kon ik niet veel anders dan naar buiten kijken en nadenken. Ik zag het prachtige Brabants landschap, met veel ouderwetse boerenactiviteit.

Beiden maakten grote indruk op mij. In die tijd begon ook de interesse voor het tekenen zich te ontwikkelen. Ook gesprekken met mijn moeder hadden invloed op mij. Haar denkwijze had een filosofische inslag. In deze periode ontstond de behoefte aan het vastleggen van hetgeen ik zag en voelde. Mijn interesse in de kunst was gewekt.

Aan de Academie voor Beeldende en Bouwende Kunsten te Tilburg behaalde ik de diploma`s handvaardigheid en tekenen. Sinds 1968 was ik, als docent handvaardigheid en tekenen, verbonden aan het Heerbeeck College in Best.

Het voornaamste thema in mijn werken is “de mens”. De mens met zijn relaties, emoties, gebruiken en toevallige ontmoetingen.

Dat thema is overal te zien, op straat, tv, foto’s, films of tekst uit boeken, daarin ligt de bron van mijn inspiratie. Steeds is er de verwondering over hoe mensen zich voordoen / gedragen als individu of als groep.

Het feit dat het zichtbare niet altijd de werkelijkheid weergeeft, fascineert mij in sterke mate.

Hoewel figuratief van opzet zijn de mensfiguren geabstraheerd, maar nog wel herkenbaar. Ik schilder de figuren vaak bijna weg onder felle kleurvlakken en haal ze soms weer met enkele schetslijnen tevoorschijn.

Amorfe vormen en felle kleuren accentueren of camoufleren deze enigszins mysterieuze verbeelding van mijn gevoel.

Door deze werkwijze ontstaat er vaak een geheimzinnige wereld of situatie die niet goed te duiden is.

Dat moet ook zo blijven. Anders zou ik de verwondering verliezen.